گندت بزند روزگار.
یک دوست نخبه ی جانش فدای هر چه اصلاح طلب که از سر قضا وبلاگ نویس هم هست می خواهد برای وبلاگ نامزد ریاست جمهوریمان صفحه تماس بزند. بعد در مسنجر پیغام می دهد که گیر کرده ام، به دادم برس. به شوخی می گویم آدم یا برای دلش کار می کند یا برای پولش. من که دلم با آن نامزد محترم نیست. خب کمی به ایشان بفرمایید سر کیسه را شل کند تا وقت بگذارم برایش. عین هو خروس جنگی بانگ میزند: من از جماعت کاسب کار خوشم نمی آید.
عجبا! برادر جان، کمی یواشتر. آن پای وبلاگ خوشگلت را یه نیم نگاهی بیانداز تا دست کم یادت بیافتد آن روزهایی را که آن را علم کردم برایت . آن موقع هم کاسب کار بودم من؟ اِی انصاف. آی معرفت. آخ روزگار... گندت بزند....

پ.ن: خوب آدم که دلش برنجد همین است دیگر. بر می دارد در وبلاگش چیزی می نویسد که فقط خودش بفهمد، دست کم از برای دلخنکی خودش.