ساعت 4:44 صبح، یک پهنای باند دو مگی دستم است و دارم رادیو هفتگی انوری گوش می دهم. عجب چیز جالبی را تا امروز از دست داده ام. دو نفری نشسته اند و حقیقتا برنامه شان از کل صدا و سیما جذاب تر است.

(به شدت خوابم می آید.) راستی، در اینجا انتخابات قرار است برگزار شود. پس فرد ا هم علی لو و دار و دست اش دور میدان آزادی قرار است دست به دست هم بدهند. من هم می روم.جای دیگر.

دیگر ملالی نیست. رای هم خواستید بروید بدهید. صواب دارد.